biegne przez otchlan zycia
jak bialy wilk
zostawiam w ludzkich sercach
bialy slad
jak biala blizne
uprzykszoną i znienawidzona
a jednak kochana
dumna samotna niewzruszona
wśród tętniących zyciem wnetrznosci
jedyna martwa i zimna
wspomnienie o mnie rozpala krew
wyostrza zmysły
sprawia ze nasłuchujesz
odgłosu wilczych lap
uderzajacych w biegu
o martwą, zimna ziemie